Oficjalnie powstały Zakłady Azotowe w Chorzowie
Powstanie na terenie Chorzowa instalacji przemysłowej do produkcji syntetycznych związków chemicznych niezbędnych dla rolnictwa, jak i wojska,
Powstanie na terenie Chorzowa instalacji przemysłowej do produkcji syntetycznych związków chemicznych niezbędnych dla rolnictwa, jak i wojska,
Na prawach Konwencji Genewskiej Zakłady Azotowe znalazły się na terenie Polski i stanowiły największy zakład przemysłu chemicznego na Śląsku i w kraju
Przepisami o wywłaszczeniu powstała spółka z ograniczoną odpowiedzialnością „Państwowa Fabryka Związków Azotowych w Chorzowie” („PFZA”)
Państwowej Fabryki Związków Azotowych w Mościcach – jednej z największych inwestycji okresu międzywojennego w Polsce, zainicjowany przez Ignacego Mościckiego, ówczesnego kierownika Katedry Chemii Fizykalnej i Elektrochemii Technicznej Politechniki Lwowskiej, założyciela Chemicznego Instytut Badawczego, a później również prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Państwowej Fabryki Związków Azotowych w Mościcach. W początkowym okresie swego istnienia produkowała ona około 60 ton amoniaku na dobę. W roku 1931 dyrektorem naczelnym fabryki został dotychczasowy Minister Przemysłu i Handlu, Eugeniusz Kwiatkowski.
w jedno przedsiębiorstwo własności Skarbu Państwa pod nazwą Zjednoczone Fabryki Związków Azotowych w Chorzowie i Mościcach. W skład ZFZA weszła też fabryka „Azot” w Jaworznie.
Państwowej Fabryki Związków Azotowych, po okresie okupacji, która zakończyła się demontażem wyposażenia fabrycznego i jego wywozem w głąb Rzeszy. W 1949 roku tarnowskie Azoty wytwarzały już 20 produktów. Udział nawozów azotowych w globalnej produkcji fabryki utrzymywał się początkowo na podobnym poziomie jak przed wojną.
(obok Chorzowa i Tarnowa) fabryki nawozów sztucznych. Miała ona powstać w miejscu zniszczonych niemieckich zakładów chemicznych IG Farben.
miało miejsce dnia 1 stycznia. W październiku 1949 r. uruchomiono pierwszą instalację, produkującą rocznie 840 t wosku syntetycznego.
Datę tę uznano za dzień oficjalnego otwarcia zakładów produkujących nawozy azotowe. W tym samym roku rozpoczęto produkcję tlenu sprężonego, dwucjanu dwuamidu, melaminy i utrwalacza płynnego „W”. W 1954 r. wybudowano także elektrociepłownię.
„podstawowych zasad założeń rozbudowy Zakładów Azotowych w Tarnowie”, czyli przekształcenia przedsiębiorstwa w duży kombinat chemiczny. Inwestycja „Tarnów II”, której realizacja przypada na lata 1962-1967 była początkiem ponad 30-letniego okresu tzw. „chemii acetylenu” w tarnowskich Azotach.
W ramach generalnego wykonawstwa inwestycji pracowało 27 krajowych przedsiębiorstw budowlano-montażowych, zatrudniających łącznie, na samym tylko terenie budowy, ponad 6000 pracowników.
Kompleks przemysłowy produkujący nawozy miał zostać ulokowany między Policami, a wsią Jasienice. Był to początek jednej z największych firm chemicznych w Polsce oraz nowego rozdziału w historii Polic.
Uroczyste otwarcie Zakładów nastąpiło w lipcu, kiedy jednostka była już w ciągłym ruchu, wtedy po raz pierwszy stwierdzono zachodzenie syntezy amoniaku podczas uruchomienia pierwszej instalacji produkcyjnej. Uroczyste otwarcie Zakładów Azotowych „Puławy” nastąpiło 16 lipca 1966 roku. Pierwsze instalacje przemysłowe uruchamiano jednak już prawie rok wcześniej.
Oddanie do użytku pierwszego wydziału produkcyjnego. Była to wytwórnia kwasu siarkowego. Rok później uruchomiono trzy wytwórnie: kwasu siarkowego, kwasu fosforowego oraz nawozów, która jako pierwsza w kraju produkowała nawozy dwuskładnikowe.
Oddano do użytku również port barkowy.
W tym czasie „Puławy” stały się największym producentem jednoskładnikowych nawozów azotowych na rynku wewnętrznym.
W latach 70. przeprowadzono także modernizację licznych instalacji produkcyjnych, uruchamiając dodatkowo produkcję argonu i bezwodnika maleinowego. W 1978 r., dzięki uruchomieniu instalacji ciśnieniowego półspalania metanu, nastąpiło przejście przy produkcji amoniaku z koksu na gaz ziemny
Z czasem rozbudowano ją o nowe jednostki „Melaminę II”, a następnie „Melaminę III”. Grupa Azoty Puławy jest jedynym w Polsce producentem melaminy.
Lata 70. to okres przeobrażenie Polic z małego sennego miasteczka w miasto o ambicjach przemysłowych.
Proces szybkiej urbanizacji i przemian trwał do końca lat 80. W pierwszej połowie lat 80. rozpoczęto produkcję amoniaku oraz mocznika, uruchomiono też wytwórnię kwasu siarkowego o rocznej zdolności produkcyjnej 500 tys. ton.
W roku 1979 zakupiono wyróżnioną za wysokie walory techniczno-technologiczne licencję na produkcję alkoholi OXO od firmy Union Carbide i Davy Mc Kee, a realizacja projektu miała nastąpić w latach 1980–1982. Działania te przerwał stan wojenny i dopiero w drugiej połowie 1982 r. udało się przystąpić do budowy, która została zakończona w październiku 1986 r. Po pomyślnie przeprowadzonym rozruchu technologicznym Wytwórnia Alkoholi OXO weszła w pełni do eksploatacji, osiągając wskaźniki projektowe. Dla kędzierzyńskich zakładów to najważniejsza inwestycja zrealizowana w latach 80.
Zakładów Azotowych w Tarnowie z Przedsiębiorstwa Państwowego w jednoosobową Spółkę Akcyjną ze 100% udziałem Skarbu Państwa.
W wyniku komercjalizacji Zakłady w Kędzierzynie przekształciły się z przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową Spółkę Skarbu Państwa o nazwie Zakłady Azotowe Kędzierzyn Spółka Akcyjna.
W Kędzierzynie uruchomiono największy w Polsce reaktor syntezy amoniaku, niezbędny do wytwarzania nawozów. Nowa jednostka pozwalała na wytwarzanie 1500 ton na dobę tego półproduktu i zastąpiła aż siedemnaście reaktorów wykorzystywanych dotychczas.
Rozpoczęcie działalność pod nową nazwą – jako Zakłady Chemiczne „POLICE” Spółka Akcyjna. Lata 90. to czas restrukturyzacji tego najbardziej znaczącego kompleksu przemysłowego na Pomorzu.
Oddano do użytku nowoczesną wytwórnię kwasu azotowego IV.
W kędzierzyńskich zakładach ukończono drugą linię granulacji mechanicznej nawozów saletrzanych, która pozwala produkować granulowane nawozy saletrzane o najwyższych parametrach użytkowych i standardzie.
W 1999 roku przeprowadzono proces restrukturyzacji zakładów w Tarnowie, w ramach której m. in. utworzono pięć centrów biznesu: Kaprolaktamu, Tworzyw Sztucznych, PCW, Nawozów i Energetyki. Natomiast w polickich zakładach w ramach restrukturyzacji w rozpoczął się proces wydzielania służb niezwiązanych bezpośrednio z produkcją. Wydziały remontowe i usługowe przekształcają się w odrębne podmioty gospodarcze.
W 1999 roku Ministerstwo Skarbu Państwa rozpoczęło proces prywatyzacji czterech największych firm tzw. Wielkiej Syntezy Chemicznej – zakładów w Tarnowie, Kędzierzynie, Puławach i Tarnowie.
22 lipca 1999 roku w uznaniu dla działań proekologicznych prowadzonych w ramach „Programu Ochrony Środowiska na lata 1985-2000 i dalsze”, Zakłady Azotowe Puławy zostały skreślone z tzw. „Listy 80” przedsiębiorstw szczególnie uciążliwych dla środowiska. W tym samym roku Zakłady Azotowe w Tarnowie-Mościcach S.A. uzyskały Certyfikat Realizatora Programu „Odpowiedzialność i Troska”.
We wrześniu 1999 roku w Kędzierzynie przekazano do eksploatacji nową instalację Trimetylolopropanu (TMP) o zdolności produkcyjnej 400 t/r.
Na początku 2000 r. w kędzierzyńskich zakładach w wyniku restrukturyzacji organizacyjnej powołano do życia system jednostek biznesu. Wyodrębniono pięć jednostek biznesowych oraz Jednostkę Biznesowo-Usługową Energetyka, a także określono poziomy zarządzania: strategiczny, podstawowy i pomocniczy. Wydzielono następne spółki córki.
Z kolei pod koniec 2000 roku również w ramach restrukturyzacji w Zakładach Azotowych w Tarnowie-Mościcach S.A. wydzielono Centrum Badań i Analiz.
Układ czterech przenośników o długości 640 m. połączył nabrzeże północne portu barkowego z bunkrem soli potasowej. Była to kolejna ekologiczna inwestycja zrealizowana przez Zakłady Chemiczne „POLICE” SA. Dotychczas sól potasowa była transportowana samochodami, co wiązało się z emisją spalin i zapyleniem na drogach i wysokimi kosztami.
W 2000 roku puławskie Azoty podjęły decyzję o wprowadzeniu Zintegrowanego Systemu Zarządzania Jakością, Środowiskiem i Bezpieczeństwem i jako jedna z pierwszych firm w branży wielkiej syntezy chemicznej uzyskała w 2003 roku stosowny certyfikat.
W połowie 2001 roku Zakłady Azotowe w Tarnowie-Mościcach S.A. zostały skreślone z lity 80 przedsiębiorstw najbardziej uciążliwych dla środowiska naturalnego.
W lipcu 2001 roku w tarnowskich Zakładach Azotowych na bazie lokalowej i maszynowej Wydziału Montażu wchodzącego w skład Centrum PCW wyodrębniono spółkę „Oknotar”, która przejęła dorobek, doświadczenie oraz know-how w dziedzinie produkcji okien.
W 2001 roku Zakłady Chemiczne Police otrzymały certyfikat Firmy Markowej i status założyciela Akademii Marek, co oznaczało, iż firma cieszyła się dobrą reputacją i zasługiwała na miano firmy markowej.
W 2001 r. w kędzierzyńskich zakładach doszło do likwidacji Jednostki Biznesowej Chemikalia i wstrzymania produkcji TMP, zaś na przełomie 2001 i 2002 roku w Tarnowie definitywnie zlikwidowano produkcję PCW.
Duże zapotrzebowanie na melaminę w kraju i na świecie wpłynęło na podjęcie decyzji o rozbudowie w Puławach kompleksu melaminowego. Budowę wytwórni „Melamina II”, rozpoczęto w 1999, a zakończono w 2001 roku. Zdolność produkcyjna instalacji to 30 tys. ton na rok. Licencjodawcą była włoska firma Eurotecnica Contractors and Engineers S.p.A.
Produkowany przez policką firmę nawóz POLIMAG® S otrzymał certyfikat przyznany przez Polskie Centrum Badań i Certyfikacji uprawniający do oznaczenia Znakiem Ekologicznym (Eko-Znak). Znak jakości Q dla POLIFOSKI PK21, POLIMAGU 405 oraz POLIFOSKI B przyznało firmie Polskie Centrum Badań i Certyfikacji.
Ukazał się album zatytułowany „Przyroda Zakładów Azotowych w Tarnowie-Mościcach S.A.” prezentujący fotografie okazów flory i fauny występujących na terenie tarnowskiej firmy.
Jeden z najbardziej uznanych produktów nawozowych wytwarzanych przez Zakłady Chemiczne „POLICE” S.A. – POLIFOSKA® otrzymał godło Teraz Polska.
W 2003 r. nastąpiło wydzielenie ze struktury ZAK S.A. Wydziału Badawczo-Produkcyjnego i utworzenie z dniem 8 sierpnia 2003 r. spółki CHEMZAK.
W 2003 r., we współpracy z Gminą Miasto Puławy, powstał Puławski Park Przemysłowy, oferujący 700 ha uzbrojonego terenu (głównie w obrębie Zakładów) pod inwestycje. Celem tego przedsięwzięcia jest lepsze wykorzystanie potencjału produkcyjnego oraz infrastruktury ZAP z jednoczesnym ożywieniem gospodarczym regionu i stworzeniem nowych miejsc pracy.
Produkowana w Kędzierzynie saletra amonowa magnezowo-wapniowa uzyskała certyfikat bezpieczeństwa. Dzięki zastosowaniu unikalnej technologii produkt został uznany za spełniający kryteria bezpieczeństwa, czyli przestał być klasyfikowany jako materiał niebezpieczny.
Podpisano list intencyjny pomiędzy Zakładami Chemicznymi „POLICE” SA a Gminą Police, Starostwem Powiatowym Police, Uniwersytetem Szczecińskim i Zachodniopomorską Agencją Rozwoju Regionalnego w sprawie powołania Polickiego Parku Przemysłowego.
W 2004 r. w zakładach w Tarnowie, Kędzierzynie, Puławach i Policach kontynuowano działania przygotowujące do udziału w „Strategii restrukturyzacji i prywatyzacji sektora tzw. Wielkiej Syntezy Chemicznej” oraz do funkcjonowania na wspólnym rynku po akcesji Polski do Unii Europejskiej.
Produkowane przez polickie zakłady pigmenty TYTANPOL® otrzymały tytuł EUROPRODUKT 2004.
Po pozytywnie zakończonym audycie oceniającym ZAK S.A. uzyskała akredytację usług laboratoryjnych świadczonych przez Jednostkę Usług Laboratoryjnych.
14 lipca 2005 roku Zakłady Chemiczne „POLICE” SA zadebiutowały na Giełdzie Papierów Wartościowych. Do obrotu trafiło 15 mln akcji serii B. Cena emisyjna akcji Zakładów wynosiła 10,30 zł, a kurs otwarcia wyniósł 10,60.
15 września 2005 r. nastąpiła zmiana akcjonariatu Zakładów Azotowych Kędzierzyn. Z dniem zarejestrowania przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy podwyższonego kapitału zakładowego Nafty Polskiej S.A., który został pokryty przez Skarb Państwa aportem, w skład którego weszły 4.322.057 akcje imienne, stanowiących 80% kapitału zakładowego ZAK S.A.
Policka spółka odebrała Polskie Godło Promocyjne Teraz Polska. Tytułem tym wyróżnione zostały mineralny nawóz azotowy mocznik.pl oraz produkowany na bazie mocznika „NAWÓZ DO TRAWY – długotrwały efekt dywanowy”.
Od 2007 r. zaczęto wprowadzać linię proekologicznych produktów – reduktantów tlenków azotu RedNox, w skład której wchodzą: NOXy® (wcześniej jako AdBlue), PULNOx (roztwory mocznika 40 i 45%), LIKAM (woda amoniakalna 25%), pozwalająca ograniczyć ilość szkodliwych substancji wydzielanych przez środki transportu czy instalacje przemysłowe.
W polickich zakładach uruchomiono nową instalację do produkcji DISTARPOLU®. Wprowadzenie nowego produktu uniezależniło spółkę od sezonowości zapotrzebowania na mocznik w rolnictwie.
W październiku 2007 roku tarnowskie zakłady świętowały jubileusz 80-lecia. Z tej okazji ukazało się specjalne wydawnictwo – historia tarnowskiej firmy pod tytułem Rzeczpospolita Mościcka.
Zakłady Chemiczne „POLICE” SA decyzją zarządu Województwa Zachodniopomorskiego zostały wyróżnione złotą Odznaką Honorową Gryfa Zachodniopomorskiego za zasługi na rzecz rozwoju regionu zachodniopomorskiego.